Steinkjer [sten9n92Ker] nyare og norm. [stein2Ker] komm, før ladestad, i N-Trl, eigentleg gard (nær kyrkja no). Prep på, innb. steinkjerbygg. «at Steinkerum» kongesogene, fleire stader. Norr. Steinker n fleirt., sms. av stein og ker n ‘kjer, kar’, brukt om demning eller brukar av stein, anten i samband med gammal bru over elva eller med oppdemming for laksefiske. S. voks fram som ein liten strandstad på 1600- og 1700-talet. Ein tradisjon om S. som kaupang eller marknadsplass i rikssamlingstida er uviss. Til S. er laga Steinkjersandan, eksismo og po. JS¤