Tydal [ty:1da:¤N] dalføre og komm i S-Trl. Prep i, innb. tydaling. «i Thidal» 1409. Har namn etter Tya [ty:1a], ei sideelv til Nea. Etter dei eldste skriftformene må elvenamnet ha vore norr. *Þý, bygdenamnet *Þýjardalr. Elvenamnstomnen þý- kunne etter ei gissing av S. Bugge (NE s. 339) tyde ‘den som svell opp, den store’, skyld mednorr.  þjóð ‘folk’. Uvisst. Ein legg elles merke til at bygdenamnet T. i eldste tida må ha vore knytt til øvste delen av dalføret, medan hovudbygda i nytida ligg kring hovudelva Nea. JS¤