Rollag [røl2la:g] komm i Busk. Prep i, innb. rølling. «a Rollag(e)» 1358. Frå først truleg namn på prestegarden. Hj. Falk (NG V s. 428) meiner førsteleddet kjem av eit her bortkomme namn *Rolla på Troelva (sist på 1500-talet kalla «Rollaugs aa»), og at sisteleddet er lag n ‘fiskeplass’. R. kan da opphavleg ha vore ein fiskeplass i Lågen der Troelva renn ut. Gardsnamnet R. finst òg i Tinn komm, Tel. Elvenamnet Rolla (NE s. 197) er ikkje sikkert tolka. O. Rygh (NG II s. 387) har gissa på samanheng med norr. (h)rollr m ‘skjelving’.¤