Sømna [søm1na] bygdenamn (herad til 1964) i Brønnøy komm, Nordl. Prep på, innb. sømnværing. «a Sømpnenne» ca. 1430. Norr. truleg *Søfn f. Etter S. Bugge kunne dette gå tilbake på *Svefn, eldre *Sveifn, til sveifa vb ‘sveive, svinge’. *Sveifn skulle tyde «et Sted, hvor man lader (Fartøyet) vende». Strøget kunde være kaldet saa paa Grund af sine mange Bugter og Fjorde» (NG XVI s. 31). Men *Søfn - *Svefn kunne ein også setje til norr. svefja vb ‘stille, få til å sova’, med tydinga ‘stad der ver og vind stilnar’. S. fell i Sør-S. (Vik) og Nord-S. (Brønnøy) og har gjeve namn m.a. til gardane Sømhovud («a Sømpnhofde» ca. 1430) og Sømnes («a Sæmnese, Swæmfnese» ca. 1430). JS¤