Steigen [stei1en] komm i Nordl. Prep på, innb. steigværing. Norr. Steig f, var i mellomalderen namn på gard (kyrkjestad), tingstad, sokn og sysle. Namnet S. finst fleire stader. Det heng saman med stige vb, norr. stíga, og er brukt om ‘noko som stig bratt opp, noko høgt’, her om den bratte Steigtinden som garden S. Ligg nedunder.¤