Av gardsnamnet Roe [ro:`e]. Til grunn for dette ligg norr. róða f ‘stong, stokk’ som likt ord som t.d. bjelke stav og stokk kan nyttast metaforisk om høgder. Her siktar namnet på det markante høgdedraget Roe-gardane ligg på, ein del av det store raet i Østfold. Gardsnamnet Roe reflekterer oblike kasus róðu, og soknenamnet er kjent i desse formene frå 1300-talet. Namnet Råde kom opp kring 1500 og representerer ei yngre nom.form med analogisk å-vokal (< norr. á) etter mønster av ord med gammal veksling ó : á   som spónn, gen. spánar m. 'spon, flis', sjå Bjorvand 2013, → Såner.  

    Norr. róða f ligg òg til grunn for Roen [ro:`en] i Jevnaker (dat. Rodone RB) og Rodal(en) i Halsa (i Róðudal 1332). I begge desse namna synest róða likein å referera til høgdredrag ved gardane.

Litt.: H. Bjorvand i NN 2013 s. 49-59. HB