Fjell (1272 m). Førsteleddet er nyno. ball/boll m ‘rundvoren klump, kule’. Sisteledd → hovde ‘bergpynt’, avleidd av hovud.

Førsteleddet er kanskje trenemnet eik i gen. Prep på. Sisteledd → hovde ‘bergpynt’.

Gards- og soknenamn fleire stader i landet, m.a. tettstad i Søndre Land, gard (i mellomalderen sokn) i Fet kommune, Akershus og bygdelag i Tjeldsund komm, Nordl. Av → hov ‘heidensk tempel eller heilagstad’ eller i nokre fall 'høgd'.

Jf. → Hof.

Hovdebygda [hov2debygda] bygdelag og po. i Ørsta komm, MogR. Har namn etter gards- og grendenamnet Hovden [hov2di] → hovde ‘bergpynt’. Herifrå har diktaren Anders Hovden namnet sitt. Sisteledd → bygd f.¤

Hovden fjell- og gardsnamn fleire stader, som er b. eint. av → hovde m ‘bergpynt’ §§§1. [håv2d’n] gard og rb.st. i Tune komm, Østf. Prep på. «i Vimhofdanum» (dat.) ca. 1400, norr. Vimhǫfði m. Førsteleddet er det gamle landskapsnamnet → Vimar. H. ligg på eit høgt og bratt nes i Glåma.§§§2. [håv2den] gard, po. (H. i Setesdal) og hytteby med høgfjellshotell i Bykle komm, A-Agd. Prep i. §§§3. NG [håv2din9n9] øy og gard i Flora komm, SogFj, «i Hofda» ca. 1360. Norr. Hǫfði m. Etter O. Rygh (NG XII s. 352) har H. frå først av ikkje vore namn på øya, berre på ei høgd ved garden. §§§4. [håv’d’n] gard, po. (H. i Vesterålen) og tlf. i Bø komm, Nordl.§§§5. [håv2din9] fjell i Oppdal komm, S-Trl.¤

2. [håv2den] gard, po. (H. i Setesdal) og hytteby med høgfjellshotell i Bykle komm, A-Agd. Prep i. §§§3. NG [håv2din9n9] øy og gard i Flora komm, SogFj, «i Hofda» ca. 1360. Norr. Hǫfði m. Etter O. Rygh (NG XII s. 352) har H. frå først av ikkje vore namn på øya, berre på ei høgd ved garden. §§§4. [håv’d’n] gard, po. (H. i Vesterålen) og tlf. i Bø komm, Nordl.§§§5. [håv2din9] fjell i Oppdal komm, S-Trl.¤

3. NG [håv2din9n9] øy og gard i Flora komm, SogFj, «i Hofda» ca. 1360. Norr. Hǫfði m. Etter O. Rygh (NG XII s. 352) har H. frå først av ikkje vore namn på øya, berre på ei høgd ved garden. §§§4. [håv’d’n] gard, po. (H. i Vesterålen) og tlf. i Bø komm, Nordl.§§§5. [håv2din9] fjell i Oppdal komm, S-Trl.¤

4. [håv’d’n] gard, po. (H. i Vesterålen) og tlf. i Bø komm, Nordl.§§§5. [håv2din9] fjell i Oppdal komm, S-Trl.¤

5. [håv2din9] fjell i Oppdal komm, S-Trl.¤

Hove [hå:2ve, håv2ve] gardsnamn fleire stader i landet, m.a. gard og rb.st. i Selje komm, SogFj, der H. var det gamle namnet på prestegarden og sokna. H. er dat. eint. → hov n ‘heidensk tempel eller heilagstad’.¤

Hovedøya eldre utt. [hu:1øya] no vanleg [ho:2vedøya] øy i Oslofjorden. Norr. Hǫfuðøy. Førsteleddet har vore namn på det hovud- liknande berget som no heiter Hovedøykollen/Huøykollen. På H. var det cisterciensar-kloster frå 1147 til 1532, da det vart brent. Ruinane er freda. §§§Litt.: Indrebø 1929 s. 19-20.¤

Hovet [hø:1ve] dat. [hø:2ve] grend, po. og rb.st. i Hol komm, Busk. Prep i. Som grendenamn brukt om «Hallingdalselvens Dalføre ovenfor Holsfjorden» (NG V s. 176), er → hov n ‘heidensk tempel eller heilagstad’, her i b. eint. Må ha namn etter ein bortkommen gard H. «Haff» 1528.¤

Hovin gards- og soknenamn fleire stader, særleg på Austlandet, m.a.:§§§1. [hå:2vi] gard og sokn i Spydeberg komm, Østf.§§§2. [hå:2vi] gard og sokn i Ullensaker komm, Akersh.§§§3. NG [håvenbygd¡] gard, sokn (herad til 1964) i Tinn komm, Tel.§§§4. [høv2vin], gard, jb.st. og tlf. i Melhus komm, S-Trl. Prep på. §§§Sms. av → hov n ‘heidensk tempel eller heilagstad’ og → vin ‘naturleg eng’, tyder truleg ‘enga ved hovet’.¤

2. [hå:2vi] gard og sokn i Ullensaker komm, Akersh.§§§3. NG [håvenbygd¡] gard, sokn (herad til 1964) i Tinn komm, Tel.§§§4. [høv2vin], gard, jb.st. og tlf. i Melhus komm, S-Trl. Prep på. §§§Sms. av → hov n ‘heidensk tempel eller heilagstad’ og → vin ‘naturleg eng’, tyder truleg ‘enga ved hovet’.¤

3. NG [håvenbygd¡] gard, sokn (herad til 1964) i Tinn komm, Tel.§§§4. [høv2vin], gard, jb.st. og tlf. i Melhus komm, S-Trl. Prep på. §§§Sms. av → hov n ‘heidensk tempel eller heilagstad’ og → vin ‘naturleg eng’, tyder truleg ‘enga ved hovet’.¤

4. [høv2vin], gard, jb.st. og tlf. i Melhus komm, S-Trl. Prep på. §§§Sms. av → hov n ‘heidensk tempel eller heilagstad’ og → vin ‘naturleg eng’, tyder truleg ‘enga ved hovet’.¤

Hovland gardsnamn fleire stader, særleg vanleg på Vestlandet, m.a. [hov2land] gard, skipsst. og rb.st. i Ullensvang komm, Hord. Sms. av → hov, norr. hof n ‘heidensk tempel eller heilagstad’ og → land, truleg brukt om eit jordstykke nær eit hov.¤

Kalhovd [kall2hovd] fjell (1190 m) og turisthytte i Tinn komm, Tel. Finst òg som gardsnamn i Hornnes, A-Agd. Førsteleddet er anten kald adj eller kalv m. Sisteleddet er nyno. hovda n eller → hovde m ‘bergpynt’. Til K. i Tinn er laga innsjønamnet Kalhovdfjorden.¤

Kvannhovden [kvan9n92håvd’n] fyr på øya Hovden i Flora komm, SogFj. Sms. av plantenamnet kvann f (Angelica) og → Hovden 3. Jf. → Kvenna 1. ¤

Norderhov NG [nø:q2ru] nyare og norm. [nor2derhåv] pr.gj. (herad til 1964) po. og tlf. i Ringerike komm, Busk. Innb. norderhovding. Norr. *Njarðarhof, sms. med gen. av gudenamnet NjǫrFr og → hov. N. har vore namn på prestegarden i bygda, og her må da i heiden tid ha vore eit hov for guden Njord.¤

Torshov [to:¤S2au] norm. [to:¤S2håv] bydel (før gard) og pr.gj. i Oslo. Prep på. «i þossofuue» (dat.) 1370, «þorshof» 1376. Sms. av gude- namnet Þórr (Tor) i gen. og → hov.¤

Tunhovd [tonn2høvd] fjell (1083 m), grend, po. og tlf. i Nore og Uvdal komm, Busk. Førsteleddet er truleg eit elvenamn *Þund (nemnt som mytisk elvenamn i Den eldre edda) ‘den svulmande’ (NE s. 278). Det gamle elvenamnet (no Røangelva) finst òg i innsjønamnet Tunnsenn. Sisteleddet er → hovd(e). Til T. er laga innsjønamnet Tunnhovdfjorden.¤